نوشته های دیگران ()

من سکوتم حرف است
حرف هایم حرف است
خنده هایم، خنده هایم حرف است
کاش می دانستی
می توانم همه را پیش تو تفسیر کنم
کاش می دانستی
کاش می فهمیدی
کاش و صد کاش نمی ترسیدی
که مبادا دل من پیش دلت گیر کند
یا نگاهم تلی از عشق بدستان تو زنجیر کند
من کمی زودتر از خیلی دیر
مثل نور از شب چشم تو سفر خواهم کرد
تو نترس
سایه ها بوی مرا سوی مشام تو نخواهند آورد
کاش می دانستی
چه غریبانه به دنبال دلم خواهی گشت
در زمانی که برای غربتت سینه دلسوزی نیست
تازه خواهی فهمید
مثل من عاشق مغرور شب افروزی نیست

نوشته های دیگران ()

اگه قلبمو شکستی به فدای یک نگاهت

این منم چون گل یاس نشستم سر راهت

تو ببین غبار غم رو که نشسته بر نگاهم

اگه من نمردم از عشق تو بدون که روسیاهم

اگه عاشقی یه درده چه کسی این درد ندیده

تو بگو کدام عاشق رنج دوری نکشیده

 اگه عاشقی گناهه ما همه غرق گناهیم

میون این همه آدم یه غریب و بی پناهیم

 تو ببین به جرمه عشقت پره پروازمو بستند

 تو ندیدی منه مغرور چه بی صدا شکستم

نوشته های دیگران ()

روزی فرشته ای عاشق خورشید شد .بال زد و رفت به سمت آن.ولی همینکه نزدیک شد ،
خورشید بالهای او را سوزاند . فرشته صبر و تحمل کرد ، تا بالهایش ترمیم شدند. و
دوباره به سمت خورشید بال زد . و باز خورشید بال های اورا سوزاند . فرشته تصمیم
گرفت ، به جای نزدیک شدن به آن در نور خورشید بایستد و قلبش را از جنس آفتاب
کند . ایستاد و از نور خورشید نگاه کرد و دید قلب آسمان آبی است ، چهره مردانگی
سبز ، حتی احساس روشن خورشید را لمس کرد. فرشته هیچگاه چشم هایش را از سوی
خورشید بر نگرفت! خورشید راز بزرگی را برای فرشته آشکار کرد ! راز یکرنگی ،
پاکی و راستی . هیچ واژه سرزنش کننده ای نمی توانست او را آزار دهد . چون افسون
محبت و گرمای او بود . فرشته خوشحال بود چون هنوز قلبش زنده و بالدار بود . آری
مهربانم ، آن فرشته من بودم و آن خورشید تو . از آن روز من تو را با نامهایی
صدا می زنم که هیچکس جز الهه زیبایی معنای آنها را نمی داند .آری مهربانم ، به
تو می گویم و به کسی جز تو نمی گویم دوستت دارم ای همیشه دوست داشتنی ترین من.

نوشته های دیگران ()

*عشق یعنی خاطرات بی غبار...

 دفتری از شعر و از* *عطر بهار...

 عشق یعنی یک تمنا , یک نیاز....

 زمزمه از عاشقی با سوز و ساز ...

 عشق یعنی چشم خیس* *مست او ...
 زیر باران دست تو در دست او ...

عشق یعنی ماتهب از یک نگاه ...

غرق در گلبوسه تا وقت* *پگاه ...

عشق یعنی عطر خجلت عطر شور ...

 عشق گرمی دست تو در آغوش عشق ...

 عشق یعنی "بی تو هرگز* ...*پس بمان " ...

 تا سحر از عاشقی با او بخوان ...
عشق یعنی هر چه داری نیم کن ...

از برایش قلب* *خود تقدیم کن* **

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

شب سیاه ، همانسان که مرگ هست
 قلب امید در بدرومات من شکست
سر گشته و برهنه و بی خانمان ، چو باد
 آن شب ،‌رمید قلب من ، از سینه و فتاد
زار و علیل و کور
بر روی قطعه سنگ سپیدی که آن طرف
 در بیکران دور
افتاده بود ،‌ساکت و خاموش ، روی گور
گوری کج و عبوس و تک افتاده و نزار
 در سایه ی سکوت رزی ، پیر و سوگوار
 بی تاب و ناتوان و پریشان و بی قرار
 بر سر زدم ، گریستم ، از دست روزگار
 گفتم که ای تو را به خدا ،‌سایبان پیر
 با من بگو ، بگو ! که خفته در این گور مرگبار ؟
 کز درد تلخ مرگ وی ، این قلب اشکبار
 خود را در این شب تنها و تار کشت ؟
 پیر خمیده پشت ؟
جانم به لب رسید ، بگو قبر کیست این ؟
 یک قطره خون چکید ، به دامانم از درخت
 چون جرعه ای شراب غم ، از دیدگان مست
 فریاد بر کشید : که ای مرد تیره بخت
 بر سنگ سخت گور نوشته است ، هر چه هست
 بر سنگ سخت گور
 از بیکران دور
 با جوهر سرشک
 دستی نوشته بود
 آرامگاه عشق

نوشته های دیگران ()

آمد ، به طعنه کرد سلامی و گفت : مرد
گفتم : که ؟ گفت : آنکه دلت را به من سپرد
 وانگه گشود سینه و دیدم که اشک عجز
 تابوت عشق من ، به کف نور ، می سپرد

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

ای قلب تو پر شراره از عشق بگو
 وی درد تو بی شماره از عشق بگو
 امید رهایی ام از این دریا نیست
 ای پهنه ی بی کناره از عشق بگو
تا شب پره ها باز ملامت نکنند
با این شب بی ستاره از عشق بگو
 دیریست که می رویم و نا پیداییم
 درمانده که چیست چاره از عشق بگو
 تا یاد تو را به لحظه ها نسپارند
 هر دم همه جا هماره از عشق بگو
گاهی سخن سکوت را می فهمند
 لب دوخته با اشاره از عشق بگو
 وقتی ز قصیده ها غزل می سازند
 بنشین و به استعاره از عشق بگو
تنهای من ای با من تنها ، تنها
 از عشق دوباره از عشق بگو

نوشته های دیگران ()