زرد است که لبریز حقایق شده است

تلخ است که با درد موافق شده است

شاعر نشدی وگرنه می فهمیدی

پائیز بهاری است که عاشق شده است

نوشته های دیگران ()

پیوسته میگویم دوستت دارم

بی وقفه میگویم دوستت دارم

آری، عاشقانه هایم را یا تو تقسیم میکنم

و اینگونه خود را برایت تفسیر میکنم

دست برداری از بد عهدیت، شاید بدانی اگر

بی تو، خراب، گنگ، زمینگیر میشوم

نوشته های دیگران ()

دردهای من

جامه نیستند

تا ز تن در آورم

چامه و چکامه نیستند

تا به رشته ی سخن درآورم

نعره نیستند

تا ز نای جان بر آورم

دردهای من نگفتنی

دردهای من نهفتنی است

نوشته های دیگران ()

تویی که هر جا که باشی
اونور دنیا که باشی
میمونی تو خاطراتم ،
اگه پیش من نباشی
یاد تو عزیز و پاکه ،
پیش تو دنیا یه خاکه
کسی که تو سینه اشه عشق ،
از جداییها چه باکه
میدونم که بر میگردی ،
سبز وتازه از جوونه
با نگاهت میاری باز،
طعم خوشبختی تو خونه
منتظر میمونه قلبم ،
روزا و شبای بی تو
یه پل فاصله اومد ،
منم اینور اونورم تو .

نوشته های دیگران ()

توی بغضِ خیسِ گریه ،
از تو من به خود رسیدم
سفری بی انتها بود،
که اونـو بجـون خـریدم
لحظه، لحظهء غزل بود،
جوششِ عظیمِ احسـاس
که همیشه توی گریه،
همـدم و همسـفر مـاس
واژه واژه شد تو سینه،
هق هق ام رنـگ تـرانه
من یه رود بی نشون و،
تو یه دریـا بی کرانـه
تو هوای بی قراری،
اسم تـو اومد تـو سیـنه
همیشه آخـر قـصه،
واسه مـن اینـجا همیـنه
یه علامت سـؤالِه،
واسـه مـن آخـر حرفـام
مث زنجیر یـه عادت،
روی دستـام روی پاهـام
از چی پیدا شد ترانه ،
حرف من پشت غزل مـرد
همهء قافیـه هـامو،
حـس این دلـشوره ها برد.

نوشته های دیگران ()

در خویشتن گم شو که پیدایت بدانم
از تن رها شو تا که در جانم بدانم
عمریست در سینه تویی همخانه ?همدوش
هردم تو را بر دوش خسته میکشانم
گفتم چگونه باورم اید تو را عشق
دادی مرا از خون خود جامی نشانم
گفتم تحمل نیست مارا سختی این ره
گفتی که خود این ره به منزل میرسانم

نوشته های دیگران ()

باز روی گونه گل ، اشک بارون چکیده
قامت پیچک و یاس ، زیر بارون خمیده
باز روی پنجره ها ، رد پای بارونه
گریه توی این هوا ، میدونی چه آسونه

وقتی بغض آسمون ، میشکنه تو دست باد
انگاری همه غما ، یاد آدما میاد

بارون از چشمای آسمون میاد
میدونی چقدر دلم تو رو میخواد

بوی نم توی هواست
عطر رازقی و یاس
تکیه گاه گریه هام
کاش میدونستم کجاس

بارون از چشمای آسمون میاد
میدونی چقدر دلم تو رو میخواد.

نوشته های دیگران ()

با تو باید میشکستم
توی دست باد وحشی
تو که با نگاه صافت
زندگی به من میبخشی
ساقه هامون ترد و نازک
پیچیدن دور تن هم
برگای جوون ما بود
واسه زخم ساقه مرهم
گلامون خشکید و پژمرد
سر نزد جوونه از ما
تا که رگبار مصیبت
تازیانه زد تن ما
هردومون بی سرپناهیم
هردومون تنها و بی کس
از همه دنیا چی داریم
یه دل عاشق، همین بس
دستا رو بهم سپردیم
زیر باد و سیل و طوفان
از ته ساقه شکستن
شاید اینه راه درمان

نوشته های دیگران ()

اگه این لحظه آخر
لحظه تردید و لرزش
لحظه ای که خوبی و عشق
میشه بی معنی و ارزش
اگه سایه جدایی
میون قلبا نشسته
اگه شاخه محبت
از ته ساقه شکسته
اگه بوی نرگس و یاس
نمیده ستای سردم
اگه آواره و تنها
توی شهرمون می گردم
دنبال یه جای پایی
میون پائیز زردم
تا بده راهی نشونم
بده تسکین درد و رنجم
هرچی گشتم اثر تو رو ندیدم توی پائیز
فصل تو فصل بهاره نه خزونه نه غم انگیز .

نوشته های دیگران ()