اگه از تو می نوشتم هر شـبی هزار تـرانـه
واسه این بود که تو بودی ، واسه گفتنم بهانه
منکه خاکسـتر نشینِ شبای تیره و تـارم
این تو بودی که شکفتی واسه من ، فصل بهارم
آره میـشه آفتـابی بود ، حـتی تـو شبای تیره
نـگو هیچوقت واسهء ما عاشقی که خیلی دیره
میشه از نو عاشقی کرد میشه آفتاب و صدا کرد
میشه عاشـقونه دل باخت تـنو تو هوا رها کرد
یه طرف این تیرگیـها ، یه طرف یه عشق خاموش
یه طـرف یه آرزویی ، کـه دیگه شده فرامـوش .

نوشته های دیگران ()

می خوام برم می خوام برم
نگو که دیره واسه مون
نگو که بارونی میشه
می باره بازم آسمون
هیچی که ویرون نمی شه
اگه نباشیم مال هم
بذار نباشیم مث یک
زنجیر به دست و پای هم

برو ولی یادت باشه
هرجا بری بیادتم
تو قلب دیوونه هنوز
می دونی چشم براهتم
نمی تونه یادش بره
صدای تو تو گوشمه
فرصت زیاده واسه قهر
واسه ی عشق چقد کمه

یادم میاد گفتم یه روز
آدما تکراری میشن
خالی زشور و شوق عشق
لبریز بیزاری میشن
من واسه تو همون بودم
که خالی از شوقم حالا
می خوام برم یه جای دور
از فکر تو بشم جدا

آینه صدات کرد نازنین
یه لحظه صبرکن و ببین
شاید فراموشت شده
چیزی که افتاده زمین
این حرمت قلب منه
این آرزوی آخره
نه پس برو نگاه نکن
شاید که اینجوربهتره

نوشته های دیگران ()

بگو داد بزن صدا کن
قاصدکهای تو خوابو
کبوترهای هوارو
نیلوفرهای رو آب و
بذار از خورشید چشمات
شب من رنگ سحر شه
جغد شوم تیرگیها
از حضورت دربدر شه
با دو دستت زیر و رو کن
همه سنتها رو بشکن
از قبای تازه ی عشق
جامه ای بکن تو بر تن.

نوشته های دیگران ()

به تو بوسه می فرستم گل بارونی خسته
چتر تو میشم ? نگا کن سایبونت نشکسته
بارونم بیاد نمیشه ? تو رو پرپر کنه ای گل
بیا که عطر خوش تو? تو وجود من نشسته
تو یه واژه واسه خوندن دوباره
تو یه آشتی واسه دیدن ستاره
تو یه لبخند ? تو دل بغض ترانه
تو یه آغاز واسه پیوند دوباره
گل خوبم گل پاکم میمونی تو سرنوشتم
هرجا باشی هر جا باشم باتو تو خود بهشتم
سرپناهت توی بارون ای تو گم شده تو پنهون
ای شکفته در بهارون ای شکسته در زمستون.

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

شبی به گوشه ی خلوت خدا خدا کردم
ز روی صدق به دلخستگان دعا کردم
ز سینه آه کشیدم دلم آه شکست
در آن شکستگی دل چه گریه ها کردم
به شوق سجده فتادم به خاک گرم نیاز
نمازهای ز کف رفته را قضا کردم
در آن صفای سحر با طواف کعبه ی عشق
ز مروه سعی پر از جذبه تا صفا کردم
چه حال رفت ندانم که با عنایت اشک
به بحر رحت بی منتها شنا کردم
ز تن رها شدم و روح من صعود گرفت
به دل هوای ملاقات کبریا کردم
صدای بال ملایک نشست در گوشم
همای عشق شدم سیر در سما کردم
چکید اشک خلوصم به بالهای سپاس
چو با ملایکه پرواز تا خدا کردم
چه گویمت که چه شد جذبه بود و رحمت دوست
به حیرتم که کجا بودم و چه ها کردم
ز بخت بد پس از آن شب روان پکم را
به دست نفس هوس آزما فنا کردم
 کنون سزاست بر احوال خود بگریم زار
از آنکه حال مناجات را رها کردم
هوای نفس ندانم چه کرد با دل من 
که خویش را ز شب عاشقان جدا کردم
خدای من همه دم باب رحمتت بازست
منم که از تو جدا ماندم و خطا کردم
بهار عشق خزان شد چه بی خبر ماندم
گریخت فیض سحر این خطا چرا کردم
رواست برق ندامت بسوزدم همه عمر
که با اطاعت دل پشت بر خدا کردم

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

شبست و من همه در فکر روزهای جوانی
در این سکوت به گوشم رسد صدای جوانی
منم به زنده دلی چون درخت پر بهاری
که گل کند به خیالم جوانه های جوانی
خبر دهد زی پیری شهنشهان جهان را
که تخت و تاج فروشند در بهای جوانی
 جوان پیر بسی دیده ام و پیر جوان را
 ز سال و ماه برونن است انتهای جوانی
اگر که عقل جوانی بود شباب به کام است
بسا جوان که نبوده است آشنای جوانی
غم بزرگ جهان را اگر ز پیر بپرسی
 بگویدت : غم پیرست در عزای جوانی
بهار عمر گل افشان کند زمین و زمان را
ز شاخ خشک دمد غنچه در هوای جوانی
مگر نسیم خیال گذشته ها به ترنم
به گوش ما برساند صدای پای جوانی

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()