همه واژه های شعرم بوی خوب تو رو داره
هنوزم این سر سپرده واسه توست که بی قراره
هنوزم معنای احساس توی حرفای تو جاری
پیکر پاک و نجیبت توی خوابم و بیداری
تو برام یه فصل تازه تو برام باغ بهاری
کاش با رفتنت دلم رو توی پاییز جا نذاری
تو همونی تو همونی مثل خورشید با شکوهی
مثل دریا دلت آبی تو بزرگی مثل کوهی
هنوزم من سرسپرده ام به نفسهات توی ظلمت
واسه بیداری ازین خواب کاش بدی بمن یه فرصت

نوشته های دیگران ()

بذار باور کنم حرفای ابر و
تو لحظه ی شکستن اوج فریاد
همون لحظه که میشکنه میریزه
گل اشکش رو توی دامن باد
بذار طعم گس صبح خماری
توی رگها و خونم باشه بر جا
نذار ابر سیاه تیرگی ها
بگیره نعمت خورشید و از ما
فراموش می کنم مهتاب و امشب
میذارم سر روی بالین شعرام
به فکر مرگ گلدون اقاقی
که پیچیده هنوز عطرش تو رگهام
می خوابم چشممو آروم می بندم
شاید رویای خوبت رو ببینم
اگه رویایی ام دور از آدمهام
اسیر دست تقدیرم چنینم

نوشته های دیگران ()

دلم میخواست شباتو من ستاره بارونش کنم
برای خوشبختی تو شهر و چراغونش کنم
ستاره ها رو بیارم تو آسمون خونه تون
شادی رو تو دل تو باز آورده مهمونش کنم
دلم میخواست نگاهتو پل میزدم به آسمون
ای که تو بودی واسه من همیشه خوب و مهربون
حالا که من زندگیمو با تو قشنگتر میبینم
ای همصدای خوب من بیا و باز پیشم بمون
بمون بمون ، بمون بمون تو آخرین ترانه ام
واسه بلوغ شعر من قشنگترین بهانه ام

نوشته های دیگران ()

هردو از یه نسل و زخمی
زخمی شب سیاهیم
گرچه در اوج شکفتن
ولی خسته و تباهیم
خنجر یه بغض خاموش
توی پشتمون نشسته
هق هق این زخم کهنه
توی سینه مون شکسته
این فراموشی مرگه
این سکوت و ناگزیری
این سراپا بیخیالی
این صبوری سربزیری
تا جرقه ای بشینه
توی خرمن دل ما
سوختن و همیشه ساختن
چیه جز این حاصل ما

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

بعدِ تو چلچله ها رو سقف مون خونه نساختن
شاپرکها به شبِ مهـتابی دیگه دل نبـاختن

بعدِ تو شعر و ترانه ، قصه شد ، رفت پشت ابرا
واژه ها شبنم و بارون ، گم شدن تو عمق دریا

بعد تو محبـوبهء شب قـهره با هوای ایوون
قامت خستهء پیچک پشت دیوار شده پنهون

ساکت و خسته اس قناری تو قفس تنها نشسته
نمیبینه دیگه انگار ، قـفل این قفـس شکسته

به هوای اون گذشته می خونم با بغض سینه
میدونم آخر حــرفا همیشه قـصه همینه.

نوشته های دیگران ()

با چه حسرت با چه اندوه
خوندم اون نامه ی پاره
گم شدم تو عطر موهات
اومدی اینجا دوباره
گل شعرم توی نامه
واسه تو گل داد و پژمرد
همه ی روزای خوب و
با خودش به آسمون برد
من از این فاصله بیزار
من از این هجرت غم آلود
چاره ای واسم نمونده
هرچی بود گناه من بود
می گذرم از این شب تار
میزنم تنو به آتیش
می سپرم تو رو به رو?یات
به سراب خفته در خویش

نوشته های دیگران ()

اومدی تو دشت قلبم
گل آتیش نشوندی
منو از مرز تباهی
به طلوعی نو کشوندی
قطره قطره خون سردم
می چکید توی سینه
طعم خوب عاشقی رو
بمن از نو چشوندی
آرامشم تو، اوج نیازم
تن پوش عشق و ازتو میسازم

نوشته های دیگران ()