می توان بر لب دریا نشست و تشنه ماند

می توان پروانه را سوزاند و کشت

می توان رقصید با برگ خزان

می توان آتش به جان لاله زد

می توان بلبل شد و بیداد کرد

می توان در خود فرو رفت و گریست

می توان چون آب زیر خاک رفت

می توان همچون درختی ریشه کرد

می توان بویید عطر باغ را

می توان بر هر درختی لانه ساخت

می توان عاشق شد و چیزی نگفت

می توان در چشم خود چیزی ندید

می توان دست غریبی را گرفت

می توان بر گونه ها اشکی گذاشت

می توان اشک یتیمی پاک کرد

می توان لب را گشود و قصه گفت

می توان نالان کنا ر گل نشست

نوشته های دیگران ()