در یاد منی حاجت باغ و چمنم نیست
جایی که تو باشی خبر از خویشتنم نیست
اشکم که به دنبال تو آواره ی شوقم
یارای سفر با تو و رای وطنم نیست
این لحظه چو باران فرو ریخته از برگ
صد گونه سخن هست و مجال سخنم نیست
بدرود تو را انجمنی گرد تو جمع اند
بیرون ز خودم راه در آن انجمنم نیست
دل می تپدم باز درین لحظه ی دیدار
دیدار ‚ چه دیدار ؟ که جان در بدنم نیست
بدرود و سفر خوش به تو آنجا که رهایی ست
من بسته ی دامم ره بیرون شدنم نیست
در ساحل آن شهر تو خوش زی که من اینجا
راهی به جز از سوختن و ساختنم نیست
تا باز کجا موج به ساحل رسد آن روز
روزی که نشانی ز من الا سخنم نیست

نوشته های دیگران ()

این نگاهی که آفتاب صفت 
                                 گرم و هستی ده و دل افروزست                                
باز در عین حال چون مهتاب
دلفریب و عمیق و مرموزست
لیک با این همه دل انگیزی
همچو تیز از چه روی دلدوزست ؟
با چنان دلکشی که می دانم
 از نگاهت چرا گریزانم ؟
چشم های سیاه چون شب تو
بی خبر از همه جهانم کرد
 حال گمگشتگان به شب دانی ؟
 چشم های تو آن چنانم کرد
محو و سرگشته ی نگاه تو ام
 این نگاهی که ناتوانم کرد
ناچشیده شراب مست شدم
 بی خبر از هر آنچه هست شدم
چون زبان عاجز ایدت ز کلام
نگه از دیده ی سیاه کنی
رازهای نهان مستی و عشق
 آشکارا به یک نگاه کنی
لب ببند از سخن که می ترسم
وقت گفتار اشتباه کنی
 کی زبان تو این توان دارد ؟
چشم مست تو صد زبان دارد

نوشته های دیگران ()

من غروب خویش را فهمیده ام

حجم درد سینه را سنجیده ام

من حضور ابری آیینه را

در نگاه خسته ی تو دیده ام

چون شفق در بستر زخمی خویش

هم صدا با زخم خود روییده ام

من غریبم در عزای خویشتن

پیرهن از لاله ها پوشیده ام

رویش سبزینه ای در من نبود

من از این بی حاصلی رنجیده ام

بعد تو در غربت آیینه ها

من غروب خویش را فهمیده ام

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

روزی که مرا بر گل رویت نظــــــر افتاد
احساس نمودم که دلم در خطر افتاد

تا چشم من افتاد به گلبرگ جمالت
زیبایی گلهای بهار از نــــظر افـــــتاد

می خواستم از چشم تو محفوظ بمانم
کز برق نگاه تو به جانــــم شــــرر افتاد

گفتم نشـــــود راز دلـــــم فـاش ولیکن
دل خون شد و از پرده چشمم بدر افتاد

هر کس که شراب از خم چشمان تو نوشید
مخمور نگــاه تــــو شــــد و بی خــــبر افتاد

گـــنجینه اســـــرار ازل بود دل مـــن
امروز اگر پیش تو بی سیم و زر افتاد

خسرو به هوای لب شیرین تو بر خاست
برخاست ولی مثل مگس در شـکر افتاد

نوشته های دیگران ()

دل ِبیچاره ی من پیش شما بود ، نبود؟

مرده ای در کفن خاطره ها بود، نبود؟

هر طرف یک بغل از روی تو را دید و ندید

چشم بی طاقت ِ من خواب نما بود، نبود؟

ماهی از تنگ ِسکوتی که به لب بود پرید

گوش ِ دریای شما  ناشنوا بود ، نبود؟

مثل یک سنگ شکستید دلم را ، که فقط

شیشه ای در دل ِدیوار شما بود ، نبود؟

جان و ایمان و دل باکره را باخته ام

حیف ، جانباز شما بی سرو پا بود ، نبود؟

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

اگر باران بودم ،

آنقدر می باریدم تا غبار غم از دلت بردارم

اگر اشک بودم ،

مثل باران بهاری به پایت می گریستم

اگر گل بودم ،

شاخه ایی از وجودم را تقدیم وجود عزیزت میکردم

اگر عشق بودم ،

آهنگ دوست داشتن را برایت می نواختم

ولی افسوس که نه بارانم ،نه اشک ،نه گل و نه عشق اما هر چه هستم دوستت دارم..

نوشته های دیگران ()

نخستین نگاهی که ما را به هم دوخت

نخستین سلامی که در جان ما شعله افروخت

به بوی خوش اشنایی سپرد و به میهمانی عشق برد

گفتیم و نگفتیم...

--------------------------------------------

دردم را به که گویم ؟

خواستم با نسیم بگویم ،سر گرم چمن بود .

پیچک ناز می کرد بر سپیداری که بر تنه اش پیچیده بود و

خواستم با تو بگویم اما در خلوتت صدای غریبه ای را شنیدم

نوشته های دیگران ()