من به غیر از تو نخواهم ، چه بدانی ، چه ندانی

 از درت روی نتابم ، چه بخوانی ، چه برانی

 دل من میل تو دارد ، چه بجوئی چه نجوئی

 دیده ام جای تو باشد ، چه بمانی ، چه نمانی

 ***********

از من بریده ای و صدایم نمیکنی

 چون درد در منی و رهایم نمیکنی

 گم گشته ام میان تماشای چشم تو

از این جنون تلخ جدایم نمیکنی

 هر شب چو باد می وزم از داغ یاد تو
اخر چرا؟ چه شد که دعایم نمیکنی؟

من اخرین پرنده ی گم کرده لانه ام

در اسمان خویش هوایم نمیکنی

 امشب میان کوچه تو را جار میزنم

 اما تو باز رو به صدایم نمیکنی

************

کاش می شد هیچ کس تنها نبود ...

کاش می شد دیدنت رویا نبود...

گفته بودی با تو میمونم ولی ...

رفتی و گفتی که اینجا جا نبود...

سالیان سال تنها مانده ام ...

شاید این رفتن سزای ما نبود...

من دعا کردم برای بازگشت ،

دستهای تو ولی بالا نبود...

بازهم گفتی که فردا می رسی !

کاش روز دیدنت فردا نبود...  

نوشته های دیگران ()

ای پری وار در قالب آدمی ،

که پیکرت جز در خلواره ناراستی نمی سوزد،

حضورت بهشتی ست که گریز از جهنم را توجیح می کند ؛

 دریایی که مرا در خود غرق می کند 

تا از همه گناهان و دروغ شسته شوم

 وسپیده دم با دستهایت بیدار می شود .

نوشته های دیگران ()

تو کجایی ؟

در گستره ی بی مرز این جهان

تو کجایی ؟

من در دور دست ترین جای جهان ایستاده ام :

کنار تو

تو کجایی ؟

در گستره ی ناپاک این جهان

تو کجایی ؟

من در پاک ترین مقام این جهان ایستاده ام

بر سبزه شور این رود بزرگ که می سراید برای تو

نوشته های دیگران ()

یه نفر تو آخرین ثانیه ها از راه رسید

اون با آخرین ستاره، دست مهتابو بوسید

اون ،تو اولین قرارِ عاشقی پیشم نشست

اون با چشمای قشنگش،غم قصه رو شکست

اون همون لحظه رسید که عاشقی میخواست بمیره

اون اومد تا عاشقی رونق بگیره

میدونست لحظه ی دیدار منه

میدونست هنوز ستاره روشنه

اون سرِ ساعت عاشقی من، جوونه کرد

اون منو عاشق ِ آشیونه کرد

اولین قرارِ عشقو تو چشای اون نشستم

آخرین شبای عشقو تو چشای اون شکستم

دل من هنوز نداره اینو باور

که قشنگترین بهارم، برسه لحظه ی آخر

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

هر گاه که صبح را انتظار می کشی خورشید به تو لبخند می زند پس چرا پس از این همه انتظار تو به من لبخند نمی زنی ای خورشید زندگانی من.

هنگامی دستم را دراز کردم که دستی نبود هنگامی لب به زمزمه گشودم که مخاطبی نداشتم و هنگامی تشنه آتش شدم که در برابرم دریا بود و دریا و دریا.

نوشته های دیگران ()

بی تو در خلوت خود شب همه شب بیدارم

اه ای خفته که من چشم براهت دارم

 خانه ام ابری و چشمان تو همچون خورشید

چه کنم دست خودم نیست اگر می بارم

کم برای من از این پنجره ها حرف بزن

من بدون تو از این پنجره ها بیزارم

 جان من هدیه ناچیز تقدیم شما

گر چه در شان شما نیست همین را دارم

 من که تا عشق تو باقیست زمین گیر توام

لااقل لطف کن از روی زمین بردارم...

نوشته های دیگران ()

و من اکنون چه غریبم اینجا

مثل یک قطره آب

مثل یک تکه ی ابر

مثل یک برگ که رها شد در باد

و چه اینجا سرد است

مثل احساس درختی که دلش سوخته است

مثل مرغی که

جامانده ز کوچ

مثل دستان کسی که ندارد احساس

و چه سخت است در اینجا ماندن

و گویی که زمان

چه عذاب آور و هول انگیز است

و چه خوب است

که احساس کنی

که کسی هست که یادت با اوست

و شب و روز

دلت همره اوست

و چه زیباست

اگر

فکر کنی

منتظر باید بود

نوشته های دیگران ()

اینم یکی از اشعار خودم که تصمیم دارم هر چند مدت یکی از اونارا واستون بذارم

امیدوارم خوشتون بیاد

((خودم از یاد بردم یاد او را           خودم کشتم درونم عشق او را

نخواهم خورد حسرت ازبرایش        خودم بودم که لعنت گفتم او را ))

نوشته های دیگران ()

 آن دم که مردم مرا گرد یکی بقعه که در آن حضرتی خفته مگردانید

برایم روی گورم گل میافشانید و

تابودم به دست مردی خسته که زیر بار این دنیای وانفسای ، کمر بشکسته و آندم دم فروبسته مگذارید .

نمی خواهم که جسم ناپاکم را سلام میت و دیگر سخنهای خدایی باز خوانید.

جسم ناپاکم را بسوزانید و آن خاکسترش را در شهره ای متروک که در آن کوچه ای بن بست که یار من در آن خفته بیافشانید .

نوشته های دیگران ()