وقت جان کندن من بود و نمیدانستم

تیغ بر گردن من بود و نمیدانستم

گفتم از سوزش عشق است اگر میمیرم

خنجری در تن من بود و نمیدانستم

ساقی ام قاتل من بود نمیفهمیدم

میکده مدفن من بود و نمیدانستم

آنچه در حجم پر از درد گلویم پژمرد

آخرین شیون من بود و نمیدانستم

تا نمردم بگذارید که فریاد کنم

دوست من دشمن من بود و نمیدانستم

از همان خنده که معنای عطوفت میداد

نیتش کشتن من بود و نمیدانستم

 آنچه من با ر  قه ی عاطفه پنداشتمش

آتش خرمن من بود و نمیدانستم

لحظه ی وصل من و دوست خدا میداند

وقت جان کندن من بود و نمیدانستم

نوشته های دیگران ()

من به عشقت در نگاه تو شبی پرپر شدم

من به لطف تو تمام عشق را از بر شدم

تا نمودی کاسه چشمان خود را پر شراب

طاق ابروی تو سقف خانهء این دل که شد

درمیان چشم خمّار تو جان ازخود گذشت

نرگس چشمان من در چشم تو آرام یافت

خندهء چشمان تو زیر و زبر کرد این دلم

خوش درخشیدی تو دربزم دلم برچهره ام

نوشته های دیگران ()

اگر باران بودم ،

آنقدر می باریدم تا غبار غم از دلت بردارم

اگر اشک بودم ،

مثل باران بهاری به پایت می گریستم

اگر گل بودم ،

شاخه ایی از وجودم را تقدیم وجود عزیزت میکردم

اگر عشق بودم ،

آهنگ دوست داشتن را برایت می نواختم

ولی افسوس که نه بارانم ،نه اشک ،نه گل و نه عشق اما هر چه هستم دوستت دارم..

نوشته های دیگران ()

شاهـــد مرگ غـــم انگیــز بهـــــارم چه کنم..

ابـــر دلتنگـــم اگــــر زار نبـــارم چــه کنم

من کز این فاصله غــارت شده چشــــم توام..

چون به دیدار تو افتد سر و کارم چـه کنم

 از ازل ایــل و تبـــارم همــــه عـــاشـق بودند..

سخت دلبسته این ایــل و تبــارم چه کنم

 یک به یک با مژه هایت دل من مشغول است..

میله های قفسم را نشمــارم چــــه کنم

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

ای شب،به پاس صحبت دیرین،خدای را
با او بگو چه میکشم از درد اشتیاق
شاید وفا کند،بشتابد به یاریم
ای دل،چنان بنال که آن ماه نازنین
آگه شود ز رنج من و عشق پاک من
با او بگو که مهر تو از دل نمیرود
هر چند بسته مرگ،کمر بر هلاک من
ای شعر من،بگو که جدایی چه میکند
کاری بکن که در دل سنگش اثر کنی
ای چنگ غم،که از تو بجز ناله بر نخاست،
راهی بزن که ناله از این بیشتر کنی
ای آسمان،به سوز دل من گواه باش
کز دست غم به کوه و بیابان گریختم
داری خبر که شب همه شب دور از آن نگاه
مانند شمع سوختم و اشک ریختم
ای روشنان عالم بالا،ستاره ها
رحمی به حال عاشق خونین جگر کنید
یا جان من ز من بستانید بی درنگ
یا پا فرا نهید و خدارا خبر کنید!
آری،مگرخدا به دل اندازدش که من
زین آه و ناله راه به جایی نمیبرم
جز ناله های تلخ ز ساز من
از حال دل اگر سخنی بر لب آورم
آخر اگر پرستش او شد گناه من؛
عذر گناه من،همه،چشمان مست اوست
تنها نه عشق و زندگی و آرزوی من؛
او هستی من است که آینده دست اوست.
عمری مرا به مهر و وفا آزموده است
داند من آن نیَم که کنم رو به هر دری
او نیز مایل است به عهدی وفا کند
اما-اگر خدا بخواهد-عمر دیگری

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

عشق یعنی انتظار و انتظار

عشق یعنی هر چه بینی عکس یار

عشق یعنی شب نخفتن تا سحر

 عشق یعنی سجده ها با چشم تر

عشق یعنی دیده بر در دوختن

 عشق یعنی از فراقش سوختن

عشق یعنی سر به در آویختن

 عشق یعنی اشک حسرت ریختن

عشق یعنی لحظه های ناب ناب

 عشق یعنی لحظه های التهاب

عشق یعنی بنده فرمان شدن

عشق یعنی تا ابد رسوا شدن

عشق یعنی گم شدن در کوی دوست

عشق یعنی هر چه در دل آرزوست

عشق یعنی یک تیمم یک نماز

 عشق یعنی عالمی راز و نیاز

عشق یعنی یک تبسم یک نگاه

 عشق یعنی تکیه گاه و جان پناه

عشق یعنی سوختن یا ساختن

 عشق یعنی زندگی را باختن

عشق یعنی همچو من شیدا شدن

عشق یعنی قطره و در یا شدن

عشق یعنی پیش محبوبت بمیر

عشق یعنی از رضایش عمر گیر

عشق یعنی زندگی را بندگی

عشق یعنی بندگی آزادگی

نوشته های دیگران ()

از من اگر حرفی به غیر از ما شنیدی
 مرداب را با لهجه ی دریا شنیدی
 من در ترانه حاضرم ، هر جا و هر گاه
افتادن زنجیر را از پا شنیدی
 آواز عشقی را که می گویند کفر است
هر روز از گلدسته ی فردا شنیدی
رگبار پاییزی صدای مرگ گل نیست
گلبانگ رستاخیز گل ها را شنیدی
عطر دریغ خک و خانه در همانجاست
ظعر مرا هر گوشه ی دنیا شنیدی
ایینه داری خصلت دریادلان است
مگر از اینه ایا شنیدی ؟
نامحرمی با عشق اگر آنجا بگویی
رازی که از همسفره ی اینجا شنیدی 
           

نوشته های دیگران ()

زدرد عشق تو با کس حکایتی که نکردم
چرا جفای تو کم شد ؟ شکایتی که نکردم
چه شد که پای دلم را ز دام خویش رهاندی
از آن اسیر بلکش حمایتی که نکردم

              **********

در جام فلک باده بی دردسری نیست
تا ما به تمنا لب خاموش گشاییم
 در دامن این بحر فروزان گوهری نست
چون موج به امید که آغوش گشاییم؟

             ***********

آن را که جفا جوست نمی باید خواست
سنگین دل و بد خوست نمی باید خواست
 مارا ز تو غیر از توتمنایی نیست
از دوست به جز دوست نمی باید خواست

نوشته های دیگران ()