سفارش تبلیغ
صبا ویژن

زندگی ، عشق و دیگر هیچ

دلتنگی سه شنبه 86/2/11 ساعت 12:32 عصر

دلم گرفته از این روزگار دلتنگی
گرفته اند دلم را به کـار دلتنگی

دلم دوباره در انبوه خستگی ها ماند
گــــرفت آینــــــه ام را غـبار دلتنگی

شکست پشت من از داغ بی تو بودنها
به روی شـــــانه دل مانـــد بار دلتنگی

درون هاله ای از اشک مانده سرگردان
نگاه خســـــــته مـــن در مدار دلتنگی

از آن زمان که تو از پیش ما سفر کردی
نشسته ایم من و دل کـــــنار دلتنگی

دگر پرنده احساس مــن نمی خواند
مگر سرود غم از شاخسار دلتنگی

بیا که ثانیه ها بی تو کند می گذرد
بیا که بگذرد این روزگـــــار دلتنگی


نوشته شده توسط: آرش آریایی

رفتی سه شنبه 86/2/11 ساعت 12:30 عصر

آخر دل مارا تو فنا کردی و رفتی
بیهوده مرا چشم براه کردی و رفتی
آن کاخ امیدی که بنا کردم از عشقت
خاکستری از آن تو بپا کردی و رفتی
تو که دانی همه ترس من از هجر تو بود
پس چرا شهر دلم را تو رها کردی و رفتی
در توانم نبود دوری و هجر تو عزیز
گو که خواب است که اینگونه جفا کردی و رفتی


نوشته شده توسط: آرش آریایی

خدایا سه شنبه 86/2/11 ساعت 12:22 عصر
خدایا بی پناهان را پناهی
بسوی خسته حالان کن نگاهی

در این درگه اگرچه شرمسارم
تو خود دستم بگیرو کن نگاهی

میان خسته حالان کن عتابم
که تا سوی تو آیم از سیاهی

سیاهیها همه بر دل نشسته
برانی این دل من از سیاهی

چنان دستت کشیدی بر سر من
که من ماندم چو طفلی بر دو راهی

ندیدم نور حقت را به چشمم
که سوی شمع گشتم من چو راهی

خدایا نور تو در جان وتن بود
به نورت دیدگانم گشت راهی

خدایا من تو را دارم همین بس
چه محتاجم به این و آن الهی

نوشته شده توسط: آرش آریایی

دگری می برد مرا سه شنبه 86/2/11 ساعت 12:21 عصر

من خود نمی روم دگری می برد مرا
 نابرده باز سوی تو می آورد مرا
 کالای زنده ام که به سودای ننگ و نام
 این می فروشد آن دگری می خرد مرا
یک بار هم که گردنه امن و امان نبود
 گرگی به گله می زند و می درد مرا
 در این مراقبت چه فریبی است ای تبر
هیزم شکن برای چه می پرورد مرا ؟
 عمری است پایمال غمم تا که زندگی
 این بار زیر پای که می گسترد مرا
 شرمنده نیستیم ز هم در گرفت و داد
 چندانکه می خورم غم تو ، می خورد مرا
 قسمت کنیم آنچه که پرتاب می شود
 شاخه گل قبول تو را ، سنگ رد مرا

 


نوشته شده توسط: آرش آریایی

دریغا سه شنبه 86/2/11 ساعت 12:17 عصر
 ای دریغا چه گلی ریخت به خاک
                          چه بهاری پژمرد
                          چه دلی رفت به باد
                          چه چراغی افسرد
                          هر شب این دلهره طاقت سوز
                          خوابم از دیده ربود
                          هر سحر چشم گشودم نگران،
                          چه خبر خواهد بود؟
                          سرنوشت دل من بود در این بیم و امید
                          آه ای چشمه نوشین حیات
                          ای امید دلبند
                          گرچه صدبار دلم از تو شکست
                          هیچ گه از لب نوشینت نبریدم پیوند
                          آخر ای صبحدم حزن آلود
                          آمد آن خنجر بیداد فرود
                          بانگ خون در دل ریشم برخواست
                          پر شدم از فریاد

نوشته شده توسط: آرش آریایی

جرم نورانی عشق سه شنبه 86/2/11 ساعت 10:58 صبح

کسی نیست؛

بیا زندگی را بدزدیم؛ آن وقت

میان دو دیدار قسمت کنیم.

بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم.

بیا زودتر چیزها را ببینیم.

ببین: عقربکهای فواره در صفحه ساعت حوض

زمان را به گردی بدل می کنند.

بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی ام.

بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را


نوشته شده توسط: آرش آریایی

دل شیشه ای دوشنبه 86/2/10 ساعت 10:19 صبح

با دلی از شیشه نازکتر چگونه نشکنم
سنگ را من کرده ام باور چگونه نشکنم

از در و دیوار سنگ کینه می بارد هنوز
من که دارم آینه در بر, چگونه نشکنم

نشکنم گر در عبور از سنگباران فلـــــک
در عبور از عشق ویرانگر چگونه نشکنم

آسمان پوشیده از بال کبوترها شده است
من که محروم زبال و پر چگونه نشـــــکنم

هر نفس , هر لحظه می بینم میان بادها
باغی از گل می شود پرپر چگونه نشکنم

مانــــده ام چشـــم انتظارت در مـــیان بادها
با نگاهی خسته , چشمی تر چگونه نشکنم

دشمن از رو بسته شمشیر از برایم, دوست نیز
می زند از پشت ســـر خنجر چــگونه نشــــکنم

یک طرف نیرنگ دشمن, یک طرف تزویر دوست
با دلی از شــــیشــــه نازک تر چــگونه نشکنم


نوشته شده توسط: آرش آریایی

چشم انتظار دوشنبه 86/2/10 ساعت 10:18 صبح

امشب دلم را می تکانم پیش پایت
چیزی ندارم من بجز این دل برایت

امشب گلوی زخمی ام را می سرایم
یعنی تمام غربتم را در هوایت

می خواهم امشب سالها خاموشی ام را
آرام بـــــردارم بــــــریزم در صـــــــــدایت

ای با دل من آشناتر از من ای خوب
دیری است تنها مانده اینجا آشنایت

دیری است بی تو کلبه ام تاریک مانده است
بگشـــــای بر من روزنـــــی از چشــم هایت

چشم انتظار چشم زیبای تو تا چند
تا چند محــــروم از نگاه دلــــربایت

بر من اگر یک لحظه می تابید چشمت
در زیر شمشیر تو می گشتم فدایت

وقتی نگاه شرقی ات می بارد از مـــهر
من کیستم؟ خورشید می افتاد به پایت

 

نوشته شده توسط: آرش آریایی

آینه های آسمانی دوشنبه 86/2/10 ساعت 10:16 صبح

شـــعر انـعکاس آرزوهــای نهانی است
تصویری از پیچیدگی های روانی است

تصـــویری از روح لطیــــف کــودکانه
آیــــینه ای در امـــــتداد مــهربانی

مــثل فــرو افتادن بـرگ از درخــتان
یک اتــفاق ساده اما ناگهانی است

هم ساده هم دشوار هم زیـبا ترین حــرف
شعر آن شگفت انگیز جادوی زبانی است

آهســـته مــــــی آید کـنارم می نشیند
آهسته یعنی لحظه آیـــینه خوانی است

در پــــیش رویم مــــی نهد آیــینه عشق
آیینه عشقی که سرشار از معانی است

آیــــینه از جـــنس خـــورشید نــگـــــــاهــت
از جنس خورشیدی که نورش جاودانی است

من در میان شعله های ســرکش عــشق
در در حــریم ســـایه های پرنـــیانی است

دل در حریم سایه روشن های چشمت
محو تماشا در فضایی لا مــکانی است

من در عـــبور از گــریه های شاعرانه
در زیر باران غزل رنگـــین کمانی است

در زیـــر باران غـــــزلهای نـــــگــاهت
چشم انتظار آیه های آسمانی است

از لطف خورشیدی که در چشم تو جاری است
باغ خـــیــالم فارغ از شــــعر خــــزانی اســت

من شـاعر چشمان زیــبای تو هستم
چشمان تو زیباترین بیت جوانی است

شعرم به رنگ آبی احساس عشق است
عشق آبروی هر چه اشعار جهانی است

عشق ان کشیده از غلاف چشم تو تیغ
در جوی شمشیرش زلال زندگانی است

تا از لـــب شــمشـیر تو آبــی ننوشــد
دل همچنان در آرزوی جانفشانی است

ای آرزوی از نظــر پنهانم ای عشق
شعر انعکاس آرزوهای نهانی است


نوشته شده توسط: آرش آریایی

پرسش سوزان عشق دوشنبه 86/2/10 ساعت 10:10 صبح

ای صبح پنهان از نظر بگشا نقابت
بــــگذار تابان تر بـــــــتابد آفــتابت

دور از نگاهت می شود روزم شب تار
خورشـــــــید را پنهان مـکن زیر نقابت

ای در سبوی چشم هایت باده عشق
مــحروم تا کی می توان بود از شرابت

ای کاش می دادی مرا یک جــرعه زان می
زان می که می خواهد مرا مست و خرابت

من پرسش سوزان عشقی اتشینم
بنشین و بنشان آتشـــــم را با جوابت

پا در رکاب چشم من بگذار و بنشین
بنگر به خیل اشـــک هایم در رکابت

بر من اگر شمشیر چشمانت نبارد
لب تشنه می مـــیرم کنار نهر آبت


نوشته شده توسط: آرش آریایی

<   <<   36   37   38   39   40   >>   >

خانه
مدیریت
پست الکترونیک
شناسنامه
 RSS 

:: کل بازدیدها ::
121714


:: بازدیدهای امروز ::
239


:: بازدیدهای دیروز ::
160



:: درباره من ::

زندگی ، عشق و دیگر هیچ

آرش آریایی
زندگی عشق

:: لینک به وبلاگ ::

زندگی ، عشق و دیگر هیچ


:: فهرست موضوعی یادداشت ها::

عشق[17] . محبت[12] . وفا[10] . شعر عاشقانه[10] . مهربونی[9] . کلام عاشقانه[6] . شور ترانه[6] . بوسه[5] . همزبونی[5] . شعر تازه[5] . قلب سرد[5] . قلب من[5] . خنده و شادی[4] . صداقت[4] . عادت[4] . دلشکسته[3] . امید[3] . سکوت[3] . شب[2] . مهربون[2] . نور مهتاب[2] . بی نیازی[2] . خیال[2] . زمستون . سکوت . خاطره . بچه گانه . برف . عطر بارون . عطر گل . عکس . عکس چشم . قطره ی بارون . یکدلی . مستی . گلهای بهاری .


:: آرشیو ::

به یاد او
زندگی
بدانیم
به امید او
پیوست
بد عهدی
عاشقی
تو
وفا
محبت
سرنوشت
درد دل
پریشانی
پشیمانی
دلتنگی
سکوت
انتظار
حسرت
امید
من و تو
مرداد/86
وداع
شهریور/86
مهر/86
آبان/86
آذر/86
دی/86
اردیبهشت/87
تیر/87
مرداد/87
شهریور/87
آبان/87
بهمن/87
دی/87
اسفند/87
تیر 88



::( دوستان من لینک) ::

کامپیوتر، الکترونیک، روباتیک
رابطه، دوستی و عشق

:: لوگوی دوستان من ::




:: خبرنامه ::

 

:: موسیقی وبلاگ::


:: وضعیت من در یاهو::

یــــاهـو